Beeldende Vorming les 5

Alweer de laatste les van periode 1! Tijdens deze les gaan we aan de slag met beeldcultuur #2. ter voorbereiding moesten we de webles nog eens doornemen en materialen, kostuums, attributen enz. meenemen. Dit laatste was mij helaas ontschoten...

De opdracht die we vandaag moeten doen luidt als volgt: 'Stel een groepje studenten samen en kies een podcast van een verhalend schilderij uit de klassieke periode.Bedenk een postmoderne variant op de oorspronkelijke inhoud, vormgeving en compositie van het origineel.Beeld jullie postmoderne variant op het schilderij uit als een tableau vivant (een levend schilderij) en varieer subtiel op houdingen, kostuums, attributen of decor. Fotografeer jullie tableau vivant met een greenscreen, bewerk het daarna in PS touch en beschrijf het beeld kort.'

Samen met Mira, Evelien, Iris, Cynthia en Merel vormde ik een groepje. Ook hielp ik een ander groepje bij hun foto, maar buiten het feit dat ik op hun foto sta had ik geen rol in hun werkproces.

Als schilderij hebben wij 'Het laatste avondmaal' van Leonardo da Vinci gekozen. Het schilderij hebben wij op een postmodernistische manier proberen te bewerken. Zoals te zien is merkt niemand mij als Jezus op. Ik zit daar maar in het midden met mijn fles water en appel (Wijn en Brood), maar iedereen is met wat anders bezig. Dit symboliseert het leven van nu. Mensen zijn tegenwoordig alleen nog maar met social media bezig en hebben weinig interactie meer met elkaar.

De achtergrond op ons schilderij laat zien dat we op de bovenste verdieping van een wolkenkrabber zitten. Het zou kunnen dat de foto tijdens de pauze van een businessmeeting gemaakt is. Daarnaast is te zien dat het een karige lunch is. Hiermee willen we aandacht schenken aan het feit dat er in de maatschappij gestreefd wordt naar ideale schoonheid. Mensen worden beïnvloed door modellen in reclames die perfect dun en in verhouding zijn. Op de foto is te zien dat de mensen die aanwezig zijn alleen wat water en appels eten. Het brood laten ze liggen. Dit duidt op het schoonheidsideaal dat er heerst.

'Het laatste avondmaal' is door ons uit de originele context gehaald, waardoor er een postmoderne versie is ontstaan.